Bir yaz günü tanışmıştık

Videonun görüntüleri nerden bilmiyorum. "Kırık Plak" melodramı olabilir, belki de bir tanıtım filmidir. Oldukça etkileyici.
 
Bizim müziğimizin özü tek sesli. Onu zenginleştiren şey, kusursuz ve pürüzsüz, sıfır detone bir ses. Babam Zeki Müren için derdi ki; "Sadece gazete okusun, ben oturur içerim."  ki bu yaklaşımda her yol aynı kapıya çıkıyor. Ve lakin onu şimdi burda, bu siyah beyazlıkta anımsamaya çalışmak o kadar zor ki.

   Velhasıl  Zeki; trende şiir okuyup iç çeken, ömrünün baharında, gözlüklü, efendice bir gençtir. Yeri gelir camdan sarkar, yeri gelir bir pikabın kasasında sürdürür yolculuğunu. Bizim bu hikayede bilemediğimiz şey şu ki; sevdiceğine mi gider, yoksa bir ayrılık yolculuğu mudur bu?