İlhan-Burhan-Gökhan Şeşen kardeşler(amcalar, yeğenler), nam-ı değer "The Gündoğarkens" benim çocukluğumda müzisyenlikten ziyade komşuluk ilişkisi ve '73 Tosbağ arabaları ile yer etmiş. Ne yaptıklarını pek anlamasam da eğlenceli insanlardı. (özellikle İlhan amcanın afro saçları varken) İsterdim ki müzik hikayem onlarla başlamış olsaydı. İçlerinden biri bana eski bir mandolin verip "al bakalım delikanlı inlet ortalığı" demiş olsaydı keşke, havalı olurdu, öyle bişey olmadı.
Fakat onları daha sonra yıllarca görmeyişim, sonra benim müzikle ilgilenmeye başlamam,sonra bırakmam; o aradaki süreçte bir Gündoğarken dinleyicisi bile olmayışım, ve akabinde Burhan abinin oğlu, yaşıtım, aynı sokakta top teptiğin Serhan'ın ölüm haberi. Hepsi üst üste binince, mevcut ciddiyetsizliğime birkez daha şükrediyorum. Zira; çatısız, penceresiz, tuhaf bir dünya bu. Ve her ne olursa olsun, aslen Ezginin Günlüğü'ne ait olan, ama benim daha çok sevdiğim bu Gündoğarken şarkısını Serhan için kaydettim. Çünkü gerçekten yapabileceğim fazla birşey yok.
Not: Divshare aracılığıyla buraya yapıştırdığım flash zımbırtısı arada keyfi kaybolabiliyor. öyle bir durum olursa, daha sonra tekrar uğrarsınız.
0 izleyici sahaya girdi:
Yorum Gönder
Düşüncelerinizi söylemekten çekinmeyin.