Necati Ateş'in suçu ne?

Onun Türkiye'deki ilk hayranlarından biri benimdir belki. 'Keşfetmek' kelimesi komik kaçacağından hayran demek daha doğru olur diye düşündüm. Henüz 17 yaşındaydı ve Altay forması giyiyordu Necati; Galatasaray'la oynanan bir maçta oyuna sonradan girip aşırtma bir gol atmıştı Taffarel'e. Daha saçlar uzayıp şu anki mevcut formunu almamış, çekik gözlü toy bir oğlan.

Sonra çok dikkat etmedim. Ama Adanaspor formasıyla ikinci ligdeki ilk maçını izledikten sonra sıkı bir takipçisi oldum ben o'nun. Çok başkaydı, gerçekten hayranlık uyandıracak bir stili vardı ve ben onu uzun süre başka bir ülkede doğup büyümüş zannettim. Dönemin Totti'sine benziyordu  ve onun Galatasaray'a gelmesini gerçekten  çok istedim ben.

2. forvet,gölge santrafor, tanımlarını çoğaltabiliriz;  ki Türkiye'de bu tarz adamların ciddi anlamda varlığı çok sınırlıyken, bu onu daha da özel yapıyor. Şöyle bir 10 seneye baksak, Nihat ve Tuncay gelir aklımıza; ki Tuncay farklı özellikleriyle ön plana çıksa da, aslında bu bölge için oyun vizyonu çok sınırlıyken, Nihat bariz bir şekilde en elle tutulur adamımızdır burda her bakımdan.

Fakat bana göre Necati bu iki adamdan da daha iyidir, daha yüksek bir potansiyele sahiptir ve buna rağmen milli takım kariyerinin ve kulüp kariyerinin bu kadar kısır olması da manidardır. Dediğim gibi, Necati'nin grafiğini an be an takip etmiş bir adam olduğum için, onun Galatasaray öncesi ve sonrası nasıl mental değişime uğradığına da çok iyi şahit olabildim.

Hemen bireysel bir takım çarpıcı özelliklere geçersek, şunları sıralayabilirim Necati için;

1- Kısa mesafede vizyon (1'e 2, Derin Pas ve dış Şut)

Adanaspor'da oynarken buna çok daha fazla şahit oluyorduk ama, en akıllarda kalan haliyle Galatasaraydaki oyunu var tabi.  Örneğin 5-1'lik Fenerbahçe maçında Ribery'e attırdığı bir gol vardır Necati'nin. Önce Şükür'ü duvar olarak kullanıp içeri kayar, sonra Ribery'nin bir anda yön değiştirip ceza alanı içine yaptığı müthiş ters koşusu ve Necati'nin bıraktığı %100 kusursuz top. Galatasarayda oynarken bunları çok sık yaptı Necati, özellikle açık oyuncularını (Balic-Hasan vs.) hatta daha da geniş mesafelerde bu şekilde pozisyona soktuğu çok olmuştur, lakin bunların pek azı golle sonuçlandığı için asist hanesine de yazdırılmıyor tabi..

Bu pasların estetiğinden ya da doğruluğundan ziyade, Necati gibi geniş alana hakim oyuncuların ayağından çıkması çok önemli. Bunun nedeni de diğer özelliklerinde gizli.

2- Dip koşu ve ikinci santrafor

İşte burda yukardaki ayrıntının önemi ortaya çıkıyor. Siz Necati'ye topla insiyatif vermediğiniz takdirde bile o topsuz oyunda hücumu forse edebilecek özelliklere sahip. Kesinlikle çok yönlü. Normalde uç adam olarak bile sırıtmazken, yardımcı görevinde çok başarılı. Savunma arasına sarkıyor, arka direk koşusu yapabiliyor, alan boşaltabiliyor. Üstelik fazlasıyla agresif ve ikili mücadeleyi de seviyor. Bu da onu, salt teknik özelliklerinin getirisiyle, aynı mevkide farklı bir üsluba sahip Alex  gibi bir hat üzerine hapsetme tehtidinden koruyor. Zaten "Alex modern futbola uyuyor mu uymuyor mu?" tartışmasında aslında sorun  Alex'in koşup koşmaması değil, budur. Ki Alex'i çok beğenen bir adamım, o da ayrı bir konu.

3- Gol yollarında vuruş tercihi

Şimdi, bu olay sabaha kadar konuşulabilir, ki bana göre en doğru tercih gol olan tercihtir :) Fakat Adanaspor'dan beri takip etmemdeki anahtar Necati'nin bu özelliği aslında, itiraf etmeliyim. Galatasaraya geldiğinde ben bu yeteneğinin aslında köreldiğini düşünüyorum, Adanaspor'dayken bu tercih mekanizması üzerine şarkı bile yazarım, o derece. Ben ayak içini ve üstünü bu kadar zamanlamalı kullanan çok az Türk oyuncusu gördüm. Bu konu çok detaylı olduğu için, daha sonra ayrıca değiniriz.

O kadar çok yönlü bir oyuncudur ki, Gerets'in onu bir maçta sağ kanatta deneyip, maçın son 30 dakikası da sağ bek oynattığını hatırlıyorum ben, oynamıştı da. Forvet arkası oynar, ikili forvette oynar, 4-3-3'te kenar oyuncusu olarak oynar. Galatasarayın geçen 5 senesinde denediği bütün formasyonlarda rahatlıkla yer alabilecek bir oyuncuydu. Çok garip gerçekten.


Feldkamp sonrası;

Hepimiz ve her galatasaraylı şunu biliyor ki, Necati'nin galatasaraydan gidiş sebebi Feldkamp'la uzaktan yakından ilgili değildi. Teknik bir tercih değildi. Asla sırrını bilmediğimiz idari bir tercihti. Lincoln'le olan forma polemiği dendi, başka şeyler öne sürüldü. Ki eğer bu kadar basitse hakikaten yazık.

Şunu da biliyoruz; Galatasaray'a geldikten sonra, özellikle ikinci senesinde Şükür-Şaş ve Necati arasında kurulan ve türlü badireler atlatan ilişki üçgeninde en zayıf halkaydı Necati.. Çok fazla konuşuyordu, rahatsız edecek derecede konuşuyordu ve herhangi bir olumsuzlukta paçayı kurtaracak kadar kaşar da değildi.

Ne olursa olsun, senin elinde böyle bir oyuncu var, performansı da belli ve sen bu oyuncunu bir şekilde uzaklaştırıyorsun takımdan. Ve bunun mantıklı bir izahını da yapamıyorsun. Ben Necati'nin karakteri hakkında bir yorum da yapamam, belki bunu gerektirecek birşey de olabilir fakat bunu bilememek gerçekten rahatsız edici.. Sonrasını biliyorsunuz zaten, biraz avrupa macerası, orda giden türlü olumsuzluklar, sakatlıklar, sonra geri dönüş ve sıradan bir anadolu takımı futbolcusu kimliği..

Kısacası; benim şahsi fikrime göre, Türkiye son 10 yılda yetiştirdiği potansiyeli en yüksek oyunculardan birini (ki bana göre Arda'dan çok daha özeldir Necati) kaybetti. Tabi biz böyle şeylere alışık olmayan bir millet değiliz.