benim de vizyonum olsa, anne bizde niye yok?

Henüz resmi olarak kayıtlara geçmeden, Fatih Terim'in adı yepyeni bir tartışma ve ayrışma gündemini de beraberinde getirdi. Benim bu tartışmada hangi tarafta olduğum kısmına gelmeden evvel, öncelikle bu ayrışımın sebeplerini deşmekte fayda var.

Galatasaray'ın 10 yıl içinde kademeli olarak çöküşünü izledik. Ve bu çöküşlerde sıklıkla sarhoş olup eski sevgililerine histerik dönüşler,manevralar sergiledi bu kulüp. Herseferinde de daha sert sonlarla, daha gerilimli ayrılıklarla bitip başa dönüldü. Tüm bunların, artı bu dönem içine sıkışan Rijkaard gibi büyük bir adımın üzerine yeterince yazıp çizdik.. Tekrar tekrar deşmek hem bana,hem de okuyuca eziyet olur. Lakin bugün, vardığımız noktada tazeliğini koruyan bir Terim gerçeği var. Bu gerçeği sorgularken de, evvela kendimizden; sadece galatasaray değil, tüm ülke gerçeğinden başlamak, bana göre en hayırlısı. Çünkü vizyon, tüm ülkenin; medyadan, sokaktan ve tribünden direkt entegre olduğu bir konu için, tek başına bir şirketin, kulübün altından kalkabileceği birşey değil.

Terim'i getirmenin "vizyonsuzluk" olduğunu düşünen bir kitle var, ki buna katılıyorum. Galatasaray'ın önünde seçebileceği tonla hoca vardı. Yeni bir başlangıç, yeni bir soluk kazanma adına ..Üstelik Terim'le bu 10 yıl içinde bir kere denenmiş, bir hayıra vesile de olmadığı gibi; kulübün düşme hızında payı olmuş. Fakat esas soru şu ki; Eğer Van Gaal gelmiş olsaydı, bu bir vizyonun, hedefin varlığını mı kanıtlayacaktı bizlere? İşte tam bu noktada,büyük ölçüde hemfikir olduğum insanlardan ayrılıyorum ben. Benim cevabım "Hayır" çünkü.

Bu ülkede futbol adına vizyon ve hedef diye bahsettiğimiz kavramlar, olaylar bir sonuca bağlandıktan,yani olup bittikten sonra belirlenir. Bunun öncesinde alınan tüm kararlar farazi kararlardır. Evet, Adnan Polat galatasaray adına çok talihsiz bir başkan olabilir; fakat "Rijkaard'ı getirip Barcelona gibi olmak istedik" ya da "Bizi 4-3-3 yaktı" gibi tabirler; aslında bu ülkenin futbol kültürünün ortalamasından soyut laflar değil. Ve malesef ki, hedefiniz ne olursa olsun, ülkedeki bu zihniyetin size izin verdiği kadar yol alma şansınız var.

Jol mü geldi? 2 senelik bir plan mı hazırladınız? Eğer ilk sene işler skor performansı açısından olumlu gitmezse, bu ülkenin zihniyeti ensenize alien gibi yapışır. Buna karşı bir duruş, bir irade gösterseniz bile; takımınızı ve sizi o kadar yıpratır ki,  siz o hedefi elinizden bırakana kadar kambur dolaşırsınız. Sonra bir silkinme, yeni hoca, yeni hedefler, ve alien bir süreliğine sizi terk eder.  Bu kısıtlı süre, yöneticinin bol oksijen içinde alabileceği kararlara olanak tanır ve her defasında hedeflerin vadesi daha da küçülür, küçülür, sizi de peşinden sürükler.. Ta ki bir tesadüfe kadar.

Fatih Terim gelene kadar,  (ki hala resmi değil) gelmesini istemeyen taraftaydım. Şu anda da geldiği için mutlu mesut bir insan değilim. Üstelik Fatih Terim'in futbol dışı yönleri de zaten bu kamplaşmayı iyice perçinliyor. Tonla yanlışı, eksiği, gereksiz fazlalıkları olan bir adam Terim. Fakat şunun da farkına varıyoruz ki, bu ülkede bir Cruyff'un varolmasına zaten ihtimal yok. Bu zemin üzerinde, Cruyff gibi, Rijkaard gibi hocaların başarı adresi de, Terim'in, Aykut'un ya da Daum'un geçtiği yoldan geçiyor: "Kazanmak". Öyle veya böyle kazanmak. Kazanırken bir ritm yakalamak, bu ritmin üzerine alışkanlıklar eklemek ve o bozuk zemin üzerinde "elle tutulur bir takım" yaratmak. Sonuncu olabileceği bir grupta son 5 dakikada maç kazanmak, uefaya kalmak, ve kupayı eve getirmek..  Öyleyse, ülkenin her kulübünün,gelen her hocadan Terim yaratmaya çalışmasıyla, Terim'i getirmek arasında ne fark var ki?