Zübük

 Bu kulübe yaptığın hizmetin karşılığını son kuruşuna kadar aldın. O 90lı yıllardaki buhran dönemlerinde, haftalarca gol atamadığın halde sana sahip çıkıldı. Hep birileri senin sırtını sıvazlamakla yükümlüydü. Derdin de tasan da hiç bitmedi. O yıllarda bizde değil de Fenerbahçe ya da Beşiktaş'ta oynasan belki sana yol verilmiş ve hatta kariyerin ters yüz olmuştu. Ama bu camia hep sana elini uzattı, hep anlayış gösterdi, hep kol kanat gerdi. "Kral" diye bağrına bastı.

Yetmedi,  dünyaları kazandığın, torununun torununa yetecek servete sahip olmana rağmen doymadın. Para için kulübünü sattın. Fakat elin oğlu bakmaz senin depreşik hallerine. Tutunamadın oralarda "Alternatifsiz" diye sayıklanan ülkenin sınırlarına çıktığında anladın ki, kazın ayağı öyle değil.  Beceremedin.. Geri döndün, abilerini (!) araya sokup kulübün kapısının önünde gezindin, yine sahip çıkıldı sana, yine döndün, yeniden efsane ilan edildin. Ve takır takır almaya devam ettin paranı, son kuruşuna kadar..

Ama öyle ya, seni ve çeteni memnun etmek ne mümkün be arkadaş. Hocaların, yabancı yıldızların kellelerini koparmak bile doyurmadı senin karnını. Ve sen hala; utanıp sıkılmadan, konuşup sallayabiliyorsun, hala para için hayıflanabiliyorsun.

Değil Metin Oktay baba, "namussuz" damgası yiyen Tanju'yla bile aynı kefeye koymam seni. Sen benim efsanem değilsin. Hani sana "şaban" derlerdi de kızardık ya, sen şaban değil Zübük'müşsün meğer!